Ecce homor II
Opis
W "Ecce Homor II" kontynuuję temat z pierwszego tomu. Staram się w nim wyjaśnić cel życia ludzkiego, problem dobra i zła, nagrody i kary (za dobre i złe uczynki), ścieżki prowadzące do Boga, doktryny, świętości, sakramenty, kręgi wtajemniczenia. Włączam w to własne doświadczenia, przeżycia, przemyślenia, realizacje, spostrzeżenia, oceny − poszerzone o kalkulacje numerologiczne i astrologiczne oraz zdobycze współczesnej nauki i wiedzy.
Nie chodzi mi o straszenie ludzi (jak to niektórzy lubią robić), lecz o zrozumienie świata i ludzi, mechanizmów stwórczych oraz przyczyn dobra i zła. Dlaczego zło wciąż zwycięża i nie opuszcza nas? Dlaczego pojawia się wciąż na nowo (jak grom z jasnego nieba)? Kto lub co jest za to odpowiedzialny: Karma? Ciężar grzechów? Zadłużenie? Niewłaściwa postawa wobec zdarzeń? Przeznaczenie? Los? Fatum? Niedoskonałości świata i ludzi? Kara boska? Głupota?...
Próbowano ze złem walczyć za pomocą magii (zaklęć, nakazów, zakazów, poleceń kierowanych do sił natury). Później… zaczęto błagać (siły natury, bogów, Boga Najwyższego itd.). Z tego powstały religie. Teraz (w sposób naukowy) próbuje się przeciwstawiać złu zło. Wyniki są zatrważające. Zła bowiem nie można pokonać złem ("Kto mieczem walczy, od miecza ginie"; Jezus Chrystus). Mechanizmów świata materialnego (sił pasji, ignorancji i dobroci) nie da się pokonać innymi mechanizmami (inną kombinacją sił natury).
Tłumaczy to astrologia oraz Pan Kryszna w Bhagavad-gicie: "To pożądanie, zrodzone z kontaktu z materialną siłą - pasją, przemienione w gniew, jest wszechniszczącym, grzesznym wrogiem tego świata"(Bg. 3.37); "Trzy bramy wiodą do piekła: pożądanie, gniew i chciwość. Każdy rozsądny człowiek powinien uwolnić się od nich, aby ocalić swą duszę od degradacji" (Bg. 16.21); "Nawet jeśli ktoś jest uważany za największego spośród wszystkich grzeszników, to jeśli zajmie miejsce w łodzi wiedzy transcendentalnej, może przepłynąć ocean nieszczęść" (Bg. 4.36); "Kto pełni swój obowiązek bez przywiązania, oddając owoce swego czynu Najwyższemu Panu, ten nie podlega wpływom grzechu, tak jak liść lotosu, który mimo iż jest w wodzie, nie jest przez nią dotykany" (Bg. 5.10), itd.
